کیاشا بهنام تنهاییام

چرا هرکی نشست توی دلم راهم و بستش…
دیگه دل نشدش دل از همون روز که شکستش…
همین آدما بودن که زدن تیشه به احساسم…
دیگه هرکی و که نزدیک من میشه نمیشناسم…
میدونی هرجا برم هرثانیم درد و غم با من…
مگه چقدر میتونه غم بشینه تو دل یه آدم…
ما که دل بستیم و دل کندیم از این دنیای دیوونه…
میدونم غیر خودم واسه خودم هیچکی نمیمونه…
همه تا وقتی گیر کارشون باهات رفیقن…
دادم همه زندگیمو پای نارفیقم…
توی تنهائیام غیر غمام بگو کی موند باهام…
تنها میرم این جادر و تا خسته بشه پاهام…