حسین پارسا دلیه

مث معجزه پر کشیدی توی شبام
کاری کردی که خنده بشینه رو لبام
کجای دلمو زدی نیستی رو هوام
هر چی قبل تو بود مث شوخیه برام
یه حس معمولی نبود نگات
چه عشقیه قدم زدن باهات
وقتی راه میرم توو مسیر تو
حسم بهت دلی دلی دلیه
روز من با شب تو یکیه
قلبم زده به قلبت تکیه
حتی وقتی ساکتم میشنوی صدای منو
به همه چی ترجیح میدم با تو تنها بودنو
اومدی و بند زدی همه ترکهای قلبمو