حامد سلطانیان تبسم

تبسم رو لباته دل من خیلی باهاته
تو خود نوری و مهتاب دست های من جون پناته‌
ای تبلور رسیدن تو خود معنی عشقی عطر خوب
بوی گندم تو طراوت بهشتی سیر نمیشم از نگاهت
عشق تو بسته به جونم من خودم تا ته دنیا قدر چشماتو
میدونم توی این جنگل سر سبز توی این هوای تازه دل من
به عشق نابت به داشتنت مینازه مینازه عطر نارنج و ترنجی
دل تو نازک و شیشه   ست حس خوب بودن تو عشق من عشق
همیشه ست  پس بیا با هم بسازیم زندگی و از پل
عشق توی این ترانه سازی باید از اسمت نوشت