حسام انصاری اسپرسو

چی بگم ؟ میدونی تلخه قصه به کل
حتی شکلات مورد علاقش حتی وینستونام بعد اسپرسو
یه سری خط خطی رو یه شعر نصفه رو کاغذ
و مچاله فندکو ر به ر پک
تو این شبای بی سر و ته
من میگم درد د بده تو
وقتی خوبی آدما یه دروغ محضه
کسی کاری نداره اینجا به حضور سردت
هر ثانیش رو مود مرور دردِ و
سهم من اخرش یه غروب تلخه
یه طوری میچیدن واسش که بدش معنی شم من
به خودم اومدم دور از عشقم من
فهمیدم جاش همیشه هس
بی حس که باشی هم میشه دردش کمتر ماه خوابه ولی دریا بیداره
تو دلش یه دل دریایی داره
مهم نی براش که فردا چی داره
امروزو درگیر نقاشیاشه
پر ترسه و قصدشه بره تنها
پر بگیره بی صفصته دلش
تنگه برای خود قبلیشم
ولی بیشتر ازین نمیخاد مسخره بشه
فاصلس بین من تا خودم
میرم بگیرم حقمو تکی
من از تو توقع ندارم پ زمین خوردم
حتی دستمو نگیر
خودم میشم همه دنیارو حریف
میکَنَم همه زخمامو ا بیخ
فرقی نداره جلوم‌ کی باشه
همون عقابم که میکنه دنیارو اسیر
یه وقتایی هم تنهایی خوبه
وقتی دستات تنها توی سرما میمونه
میفهمی کسی موندنی نیست
دروغه هر کی میگه فردا میمونه
یه وقتا خوبه اروم شی با اشک
تو و سیگار و اتاقو خاموشی تا شب
دلگرمی به کیا بیخودی
اینا یه روزی میرنو پا روت میزارن