محمد قهاری باورکن

مگه حسم بهت ثابت نشد این آخرا،مگه داروندارم رونریختم من به پات،مگه نگفته بودم که دارم وابستگی به اون چشات هِیییی،مگه بلدبودی بی من بدی ادامه تو،خبرنداشتی ازاعتیاد به نگاه تو مگه توسختیا فقط توسوختی من نسوختم پای تو اُووو،باورکن با قلب قشنگ خوبت واسم سخته که دوریت واسم سخته نبودت(۲)
دیگه من خوابم نمیبره تاهفت صبح یه بارم افتادش من کارم به تو،من باارزشترین چیزای دنیاموچون بدجورمیخواستمت دادم به تو،توباورش کن دیگه من غریبم ازکسی جزتو من بدندیدم،آخرش واسه این که میخواستی باهمه عشق ازت دست کشیدم،باورکن باقلب قشنگ خوبت واسم سخته که دوریت واسم سخته نبودت(۲)