مرتضی تلخابی آینده

اره تو همین وضع، میکارم بزر
میکنمش عرض،باهاش میسازم قصر
میکشم بیرون خودمو از این همه قرض
یه امیدی هست
کار به اونجا نمیکشه ولی هستم به فکر مرز
ندارم ترس از بمبست، یه امیدی هست
میدونم من میمونم تا تش میخونم من
از صبح تا کله ی شب
هیچ وقت به خودم نمیگم بسمه من
نمیترسم بخندن برام مسخره شم
بگن عقل نداره یزره تو سرشم
بزار بگن خالی شن برن
اونایی که انرژی منفی میدادن به من
بزار برن اینا همه یه مشت ولن
ولی یچیزارو میبینم ناراحت میشم
رفیقامو میگم
از این زندگی دارن ساده رد میشن
دیگه رد داده مخاشون مثل تیشن
قطع میکنن هرچی وصل بهشون
دیگه هرچی ریشت
ولی از این وضع خوشحال نیستم
رفیقام مثل قبل خوشحال نیستن
وضعشون شده دیگه خمار بیشتر
نه از این وضع خوشحال نیستم
اما داداش من تحمل کن برو جلو تا میتونی قدم تند تند
از این زهره ماریا نکش بدن پر کن
تهش هیچی نداره فقط چرند پک پک
اما داداش من تحمل کن برو جلو تا میتونی قدم تند تند
از این زهر ماریا نکش بدن پر کن
تهش هیچی نداره فقط چرند پک پک
بهت قول میدم درست شه همه چی
روزی تراول پیدا بشه ته جیب
بری بیابون عشقو حال بایه جیپ
به خودت برسی بزنی دوتا تیپ
فقط صبور باش همین
مواظب باش نزننت زمین
بد خواها زیاد شدن بدتو میخوان همه از دم کردن کمین
دیگه هیچی نی مثل قدیم
بهت میگن بالا ها ببینیمت ولی تا میکنی یزره پیشرفت
دیگه رو لب رفیقا نمیبینی نیشخند
ن نیس مث قدیم
دستت پسته نمیدم هست قصه همین
لاشیایه دورتو خلوت کن
بدو برو مشتیاشو دعوت کن