امیر تاجیک دنیای دیگه

بیا و دست از سر دیروز بردار، جهان آبستنه فردایه دیگست
به آبو دونه ها دلخوش نباشیم که بعد از این قفس دنیایه دیگست
حضوره روشنه عشقو نگاه کن بشینو زیرو رو کن زندگیتو
تو خوبو روبراهو دلنشین باش به جونه من بریز افسردگیتو
همیشه چشم به راهه آسمون باش، تو هم با بویه بارون مست میشی
یه روزی میرسه با گریه ی شوق، تو هم با آسمون همدست میشی
یه کاری کن جهان با تو بخنده، توو چشمات وسعته غم جا نگیره
یه کاری کن سرابه خوش خطو خال، یه روزی لهجه ی دریا نگیره
یه روزی میرسه از تن رها شی، پرو بالو سبکتر میکنی باز
قفسهارو به دست باد میدی، کبوترها رو باور میکنی باز
همیشه چشم به راهه آسمون باش، تو هم با بویه بارون مست میشی
یه روزی میرسه با گریه ی شوق، تو هم با آسمون همدست میشی