آرمین خوش اقبال این خود عشقه

منی که عاشقت بودم
که با تو زندگی کردم
ببین دارم تو هر رویا
به دنبال تو می‌گردم

شبیه بغض یک ابرم
که از اندوه سرشاره
می‌دونم گریه‌های من
واسه‌ت جذابیت داره

ببین! هیشکی حواسش نیست
باید می‌مردم از عشقت
مث یه شاهِ بی‌سرباز
گلوله خوردم از عشقت

یه روزی آرزوم این بود
گرفتار نگات باشم
تو با این حجمِ زیبایی
کمک کردی که تنها شم

منو هرگز نفهمیدی
که دلتنگیم بی‌مرزه
دارم فکر می‌کنم این عشق
به بدحالی‌ش نمی‌ارزه


ببین! هیشکی حواسش نیست
باید می‌مردم از عشقت
مث یه شاهِ بی‌سرباز
گلوله خوردم از عشقت