على ساعدى تو دل خیابون

تو دِلِ خیابون ، باصدایِ بارون
کنارِ هم گرم می شه دلامون
تو دِلِ سختی، باهم که هستیم
نمی فهمیم کی میگذره روزامون
نمیخوام یه لحظه رد شم از نگات
می‌خوام هر روز روشن شه با خنده هات
اگه از دنیا، سهم من اینه
دنیا برام این خنده یِ شیرینه
شبُ نورِ ماه ، یه جاده، یه ساز
با ریتمِ عشق، تا صبح می‌خونیم آواز
می دونم هر جا که باشم، هر چی که دور شم
با فکرِ دوست داشتنت می شه آروم شم
نمیخوام یه لحظه رد شم از نگات
می‌خوام هر روز روشن شه با خنده هات
اگه از دنیا، سهم من اینه
دنیا برام این خنده یِ شیرینه