بهنام آراد گل بارون زده

گلِ بارون زده یِ من واسه چی تو بی‌قراری !؟
از کدوم دستِ زمونه هراسِ چیدنو داری !؟
اشکِ بارون تو چشاتِ سایه یِ شب تو نگات
گلِ بارون زده یِ من چه غمی داره صدات !
نکنه دلت بگیره از دورنگیِ زمونه
نکنه برگاتو اینبار دستایِ خزون بچینه
تو باید زنده بمونی واسه این دلِ شکسته
تو باید ریشه بگیری تو تنِ کویرِ خسته
تو تنِ کویرِ خسته
🎶🎵
تو باید ریشه بگیری تو باید دووم بیاری
تو خزونو خستگی ها نکنه تو کم بیاری
گلِ بارون زده یِ من من همیشه با تو هستم
با توو احساسِ پاکت در کنارِ تو نشستم
نکنه دلت بگیره از دورنگیِ زمونه
نکنه برگاتو اینبار دستایِ خزون بچینه
تو باید زنده بمونی واسه این دلِ شکسته
تو باید ریشه بگیری تو تنِ کویرِ خسته
دلِ من مثلِ دلِ تو مثل اون ساقه یِ بی تو خالی اما پر درده
رنگِ من رنگِ تنِ تو سرخ و زیباست اما بی تو رنگ پاییزی و زرده
مثل این کویرِ خسته