مجید پور شریف پاییز

یه چیزی تووی عمق چشماته که
از اون روز اول گرفتارشم
دلم پیش قلب تو آروم گرفت
تا عمر دارم بدهکارشم
مثه عطر بارونه عطر تنت
یه پاییز سرد شروع میکنه
می خوام باورم شه که تو پیشمی
غمت دست من رو رو میکنه
تو رفتی و اما هنوز پشت در
یه عاشق نشسته با چشمای تر
تموم شهر قدم میزنه
یکی شاید از تو بیاره خبر
دلم با نگاه تو پر میزنه
یه آتیش عشقی توو قلب من
یه دیوونه ام که شب و روزش
نشسته با عکس تو حرف میزنه
میبینم بازم شبا خوابتو
میزاشتم سرم رو روی پای تو
کنار تو آروم میشد قلب من
تا چشمام میفتاد به چشمای تو
غروب جداییت هنوز یادمه
چقدر غصه خورد این دلم با غمت
واسه داشتنت جوونم دادم
چه آسون عزیزم تو رو باختمت
تو رفتی ....