سعید اصغری باران

یه چندی حال من ابریست از باران بگو
یه چندی زخمیم از درد بی درمان او
یه چندی خانه ام ویران تر از ویرانه است
یه چندی بوی مرگم میدهد این روبرو
کماکان خاطراتت با من هم پیمانه است
تمام آرزوی من همان دردانه است
کماکان بعد تو دنیای من را شب زده
دگر روزای روشن واسه من افسانه است
به جانت که جانم رسیده به لب
ندارم من تحمل در این تاب و تب
زمین و زمانم یکی میشود
ز رویای عشقت در این روز و شب
نگاهم کن خمار چشمتم یارم
نگاهم کن به چشمان تو ناچارم
به جان تو ندارم جان دل کندن
بزن باران بزن باران غم بر من
به جانت که جانم رسیده به لب
ندارم من تحمل در این تاب و تب
زمین و زمانم یکی میشود
ز رویای عشقت در این روز و شب