داوود مینایی باور

گوشیت چرا خاموشه داری میشی کابوس کی تو میرسی به دادم بیا برس به دادم من که میترسم از این تنهایی هر شبم فکر میکنم اینجایی چرا بهم دیگه حسی نداری
اصلا قبوله من اونم که همش منت کشیدم
اصلا دیگه از تو بهتر ندیدم یجور رفتی که تو
خوابم ندیدم
اصلا قبوله من ادمه بد دنیات بودم ولی هرجا دلت گرفت از این شهر من اونم که همش همرات بودم
باورم نمیشه رفتی باورم نمیشه تنهام منو از پا در میارن اخر این قرصای اعصاب
اسمون قلبم بی هی ابری شد
بدتر از این مگه داریم
هی دلم تنگ میشد