مهراد توکلیان ندای انسانی

ایران
مادرم!
از تو میخوانم
با تو میمانم
ایران
مادرم!
ای دیار ریشه هایم
از دنیای تو! میخوانم
از برای تو! می مانم
مادرم!
با من بگو
از داغ خود!
از داغ خود!
من میگذارم داغ را
بر جان خود ...
بشنوید!
این پیام مهربانی را ...
بشنوید!
این ندای انسانی را ...
عشق را از کنج دلها
از برای دوستی ها
سوی دستان تو آرم
جانفشانی را چو بذری
در دل خاک تو کارم
آسمان و زمینت را
مردمان بس نجیبت را
دوست دارم
دوست دارم
دوست دارم …
هر چه هستم از تو هستم
عهد با خاک تو بستم
مادرم! ایران بداند
تا همیشه با تو هستم