حسین فرصت اردیبهشت لعنتی

تاریخ مرگ من میخواد یکی شه با تولدم
امشب قراره بمیرم تو نیستیو بدون تو
تولد لعنتیمو چرا باید جشن بگیرم
دردت و بلا به جون من
هنوز سواله واسه من
چجور دلت اومد بری
کی اومده به جای من
ک تو شب تولدم
حتی یه تبریک نمیگی
امشب شب تولده راضی به مرگ من نشو
آرزومه امشب خدا هدیه بده ب من تورو
خودم می سوزم جای شمع شمعی رو فوت نمیکنم
چرا باید جشن بگیرم کسی رو دعوت بکنم
دنیای من سیاهیه جهان من تاریکیه
چرا ب دنیا اومدم طرف حساب من کیه
هر غمی که ساخته خدا یکیش تو سینه منه
اردیبهشت بدون تو اُردی جهنم منه
نمی دونم با دست کی چراغ خواب اتاق تو
شبا داره خاموش میشه
تو این شبا چشای من بجای شب بخیر تو
با اشک می خوابه همیشه
دلم ازت خیلی پره اردیبهشت لعنتی
تو اومدی او نیومد
روزای من تار و سیاه به هرچی که میگن بلا
همیشه به سرم اومد
من از همه ناراحتم من از خودم ناراحتم
امشب با این حال خراب تنها بمونم راحتم
چرا شب تولدم پیرهن سیاه تن نکنم
زندگی لعنتیمو امشب تمومش میکنم
دنیای من سیاهیه جهان من تاریکیه
چرا ب دنیا اومدم طرف حساب من کیه
هر غمی که ساخته خدا یکیش تو سینه منه
اردیبهشت بدون تو اُردی جهنم منه