مسعود دهش خاتون

از هر راهی برم
نمیرسم به تو
من که هر ثانیه
میخواستم خوبتو
ساحل شدم برات
دریا نشد دلت
قید یه شهر او من
زدم به خاطرت
بیزارم
از شب شهر
از شب اشک
از این همه عکس
بیزارم
از خندها
از این شبا
از آدما
خاموش
شهر دلم
بارونیم
بی حوصلم
کاش بودی
تو جایه من
می فهمیدی
چی میکشم
شبایه تو چجوری سر میشه
من که با گریه هام بیدارم
چقد از این بیداری بیزارم
من انقدر فکر تو بودم
که خندهامو یادم نیست
میگفتی با منی اما
الان هیشکی کنارم نیست
بیزارم
از شب شهر
از شب اشک
از این همه عکس
بیزارم
از خندها
از این شبا
از آدما
خاموش
شهر دلم
بارونیم
بی حوصلم
کاش بودی
تو جایه من
می فهمیدی
چی میکشم