رایان هرمزی حسرت

پیدام کن اگه گم شده بودم
تو گذشتم گم شده بودم
نه ردی از آینده هس
اگه کم آوردم پام سست شده بودن
فکر فردام پاچید از هم
فک کن واسه خودتم باشی حسرت
جای پیشرفت درگیر دود و پسرفت
سکوت و غم بزا تیره تر شم
من اشک تو چشمام جمع نمیکنم
نفس تو سینه حبس نمیکنم
پره عقدم پره حسرت
فقط دلم میخواست یکم زندگی کنم
زدن کشتن همه بچگیامو
این پسر یکم فقط بچگی خواستو
خنده مرده رو فیس لشم
نمون کنارم تو نعشگیامو
دلم تنگه دلم تنگه می خوام بزارم برم از شهر مرده
دلم تنگه دلم تنگه واسه بچگیام دیگه بسه سرفه
دلم تنگه دلم تنگه واسه بازی کردن توی کوچه های خاکی
دلم تنگه دلم تنگه انقد میخونم براش از شب تا صب شه
....
من حسرت تو چشای پدرم دیدم
واسه همینه که بی رمق میشم
یه چیزاییم هس فقط تو زمان خودش
قشنگه و بگذره بی اثر میشن
همه دردارمو نقاشی کشیدم من
طعم رفتنارو چشیدم من
به خودم قول دادم بزرگ شم واقعا
چقد آرزوهام پر کشیدن رفت
مثل اون پیری که پره تجربس
از حرفای مردم تا کلی جر و بحث
این قلب چقد خطر ناکه
باید همیشه بزاریش تو کلی حد و مرز
منم میپرع حسم گاهی
هی خوبش میکنی هی درد داری
مثل بارون تو اوج مرداد
بی ربطه همه چی کلا حاجی
......
دلم تنگه دلم تنگه می خوام بزارم برم از شهر مرده
دلم تنگه دلم تنگه واسه بچگیام دیگه بسه سرفه
دلم تنگه دلم تنگه واسه بازی کردن توی کوچه های خاکی
دلم تنگه دلم تنگه انقد میخونم براش از شب تا صب شه