احسان دیاکو و فرزاد دیاکو مادر

تنها زیر بارون کنارت میمونم هر شب
ولی انگار نیستی و رفتی از کنارم بدتر
هر شب قلبم یخ زد
یاد اون روزایی که گفتی بمون و رفتم
یاد اون جاهایی که بود دستت تو دستم
میبینی رفتی زیر خاکو ولی من هنوز هستم
دستای گرمت کجاست یخ زده دستم
مامان همیشه تو بودی مرحوم دردم
رفیقای قدیم منو مسخره کردن
حالا مونده سنگ سرد خاطرات حتما
لازم نی بیام کنارت تا بشنوی حرفمو
وقتی رفتی هیچ گلی سبز نمیشه مامان
با هیچ زنگی که دیگ شل نمیشه پاهام
ولی نیستی و انگار رد داده قلبم
لحظه هاتو خنده هاتو پس زده قلبم
قول دادی نری چه ساده رد شدی
دیدی رفتی تنها شد این مرد الکلی
ته قصه ی ما به سر نرسید
میبینی که هنوز بالاسرتیم
مادر نمیکنم باور که تورو ندارم
کاشکی بشه بازم صدام کلی لااقل
عکساتو من دارم اون لحظه ی آخر
دیر رسیدم با اشک می ترسیدم طاقت
نیاری که تا من بیام پیشت مادر
چی میشد اگه چند سالی ام
وقت میشد دستاتو من بگیرم
میان پیشت هر جوری هست
حتی شده از زندگی دست
میکشم دوباره تورو من ببینم
واسه چند ثانیه آروم بگیرم
حتی این ابرا بارون بگیرن
اشکای چشمام یادم نمیرن
دردای قلبمو به کسی نمیگم
کوه غمه سینم اشکامو ندیدن
من به تو قول میدم
که تا تهش میرم
نه خسته میشم من
یه روزی مرد میشم
تنها زیر بارون کنارت میمونم هر شب
ولی انگار نیستی و رفتی از کنارم بدتر
هر شب قلبم یخ زد