ایلیا احمدی دیوار

فاصله ی بین ما
شده همین دیوار
که کاش ترک بخوره
بشکنه پایین بیاد
چشات از چشم من
نشه که دور ی وقت
چه تنگ شده دلم
باز برس ب دادِ من
جون و نبض و قلب من
روح و مغز و فکر من
باز بیا کنار من
بارونیه چشم من
واسه دیدنت دلم
آسمونو پاره کرد
باز برای خنده هات
شهرو پر ستاره کرد
بارها تکرار کردم که چشمایی مثل چشمای تو نیست
ولی تو نداری منو دوست و اما این پایان این ماجرا نیست
چشم ت چشم من شدی
ندیدی حالمو
پس دیگ تموم شده
انگاری واقنو
دوریه تو میکشه
قلبه این آدمو
عب نداره تو بخند
ک خوب شه حاله من