مهیار سمائی یادمی هنوز

عربده هامو تو نشنیده بودی
دوری دو سالو کم دیده بودی
همه رو بخشیده بودی
به ما رسید شدی یه آدم مودی
کجای شهر نبود ازت یه ردی
مث من نیست کسی بری بگردی
تو دلم حبسی و تو دلت یه بندی
درست کردی که فقط بهم بخندی
بعد تو نیومد هیشکی به چشم
نشد حتی طعم عشقو بچشم
حالمو دیده که یه شهر
نشد دوریتو روی تنم بکشم
تو بغل کی برم و یادم بری
این حس خوبو تو به حالم بدی
یادمه نخواستی با هم بریم
بیا تک تک شعرامو با هم بگیم
موندی تو یادم ، شبو بیدارم
هستی تو تاریکی اتاقم
منی که تنهام ، بگو چقدر راه
باید بیام تا بگیری سراغم
دوری تو دیوونم کرده
رفته که بره برگرده
بی تو شبا پره سردرده
این دیوونه دیگه یه شبگرده
از تو خودم درم بیار
جز تو از همه بدم میاد
دورم پر شده از چرندیات
از هر چی ترسیدم سرم میاد
یادمی هنوز و توی خوابمی
بی معرفتیو بیخیالمی
خار و خش غمه تو صدا منی
تو یادمی ، با منی ، چش تارمی
شب تو خیابون قدم زدنام
همه بدن و منم بدم از الان
از تو و رفقا رمب زدنا
ارزون تن و بی روح بدنا
پی جر و بحث و دنبالش انکار
عقبگرد و تکرار و تکرار
صدای مرده و فکر بیمار
بغض و خاطراتو بام تهران
موندی تو یادم ، شبو بیدارم
هستی تو تاریکی اتاقم
منی که تنهام ، بگو چقدر راه
باید بیام تا بگیری سراغم
دوری تو دیوونم کرده
رفته که بره برگرده
بی تو شبا پره سردرده
این دیوونه دیگه یه شبگرده
هنو یادمی
از رگ گردن نزدیکتر و هنوز کنارمی
تصویر میزنم که هنوز که هنوزه ما با همیم
سوژه ی تکست ها و استوریای دوسالمی
هنو یادمی هنو یادمی هنو یادمی
بشنو صدامو اگه یه ذره ام شده با منی
تو خنده های تلخ و تو گریه های شادمی
هنو یادمی هنویادمی هنو یادمی
یادمی ..