کیان چگینی مرداب

بر دل و دامن شب غصه فقط جا دارد
حال ویران مرا جز تو چه کس میداند
همچو دیوانه گهی غمزده و گه شادم
درد پنهان مرا جز تو چه کس میداند
خلوت خانه تداعی شده از خاطره هاست
خاطرت عاقبت این جان مرا میگیرد
از خدا خواستمت اما بدادم نرسید
آخر این فاصله ایمان مرا میگیرد
به جنونم میکشدم
فصل تنهایی من
کاش که از راه برسی
عشق رویایی من
بعده تو‌ ساحل عشق
شکل مردابه برام
آرزوهای دلم
نقش برآبه برام
رفتی و بعد تو در قلب پریشان شده ام
غم این فاصله یک لحظه هم آرام نگرفت
هر چه کردم که کمی دور شوم از تو نشد
خنده ی بعد تو روی لب من جان نگرفت
به جنونم میکشدم
فصل تنهایی من
کاش که از راه برسی
عشق رویایی من
بعده تو‌ ساحل عشق
شکل مردابه برام
آرزوهای دلم
نقش برآبه برام