ماکان آریا پارسا سنگ صبور

پای تو هستم و قلبم
سنگ صبور
دل تو می شه
چقده خوبه کنارم
خنده رو لب هات
میاد همیشه
من می شم درمون واسه زخمات
من می شم آرامش چشمات
من می شم اون که دلت می خواد
شونه ی امنی واسه موهات
ببخش که قد تو بلد نیستم بخندم
ببخش من و که خیلی وقتا بد یه دندم
من ناشیم تو بازی های عاشقونه
اما دل صافم شده برگ برندم
شاید بلد نباشم هی دورت بگردم
حرفای عاشقونه رو دوره نکردم
شاید با حرفام دلت و نبرده باشم
اما با کارام عشقم و ثابت کردم