اقبال حبیبی ناکجا

زدم بیرون از خونه بدون اینکه بدونم کجا میرم
فکرم اونقدر دورت میگرده که سرگیجه میگیرم
جاده تا هرجا بره تا آخرش میرم
انگاری راهمو گم کردم به ناکجا میرم
.
دیگه نه من اون آدم سابق میشم و نه تو
قلبتو بردار و از این شهر برو
یه جای دور که نبینیم همو
.
حالم هرچی بدتر شد
قلبت سنگ و سنگ تر شد
هوووم
تموم خاطراتمون از جلو چشمای جفتمون رد شد
حیف نشد یادم بره
هر فکری که آزارم بده
خودتم برو بیشتر از این دیگه
منو عذابم نده
.
دیگه نه من اون آدم سابق میشم و نه تو
قلبتو بردار و از این شهر برو
یه جای دور که نبینیم همو