محمدرضا شعبان زاده خواب

من توی هرشب خواب چشمای تو می‌بینیم
بی عشق تو من دیگه اروم نمیگیرم
تو با تموم عشقای دنیا
فرقی به حد آسمون داری
مردن که بعد رفتنت بد نیست
میگم برای تو اگه باز حوصله داری
حرف رفتنت و نزن
از جدایی دل بکن
از لحظه ای که بری با دلتنگی میشم هم خونه
درد و دل سوا نکن
این خونه را رها نکن
یه دل به این سنگی آخه چطور میتونه
تو فقط نفس برای بودن هوات میاد
چجوری با چه زبونی به تو اصرار کنم
دیگه وقتشه به خاستن تو اقرار کنم
حرف رفتنت و نزن
از جدایی دل بکن
از لحظه ای که بری با دلتنگی میشم هم خونه
درد و دل سوا نکن
این خونه را رها نکن
یه دل به این سنگی آخه چطور میتونه