امید دهقان لیلا

لیلا
من و ببر از این دنیای وارونه منو ببر از این زندون تنهایی
یکاری کن که دستات باور من شه بذار این دل بفهمه باز همینجایی
تو این دلتنگی و روزای تکراری نذار سهمم شه باز حسرت اون چشمات
نذار باور کنم مرگ گل یاس و یکم بیشتر بمون حالا که اینجایی


لیلا
از تو چی مونده جز همین عکس قدیمی روی دیوار

لیلا
نیستی ببینی فقط من موندم و یه روح بیمار

صدام کن
نگام کن
نگاهت هنوزم پناهه من و دلتنگیامه
نگام کن
صدام کن
صدای تو آرامش خستگیه شبامه


لیلا
از تو چی مونده جز همین عکس قدیمی روی دیوار
لیلا
نیستی ببینی فقط من موندم و یه روح بیمار