حامد سلطانیان نیستی

خودم رو به اون راه زدم شایدم
حواسم به چشمای گیرات نره
دلم رو گذاشتم به پای نگات
منو پس زدی باز که حالم بده
نشستم  با عکسات حرف میزنم
چیزی جز چشای تو زیبا نبود
با سازم برات خاطره ساختمو
از این رابطه باز کنارت چه سود
نیستی و از گریه پرم
از تو باید دل ببُرم
غم تو دلم لونه زده
عشقم کیه دور و برم
من سرم رو پای چشمات جا گذاشتم
بی خودی توی دل تو پا گذاشتم
عشق من عاشق نبودی این هوس بود
من کنارت گریه کردم دیگه بس بود
عمر عشقمون چقدر کوتاه و سرده
کی میاد دور چشای تو بگرده
من حسودیم میشه از روزی که رفتی
تو سرم احساس سردی خونه کرده