مهران پنجره و ماه

فقط تویی که میشناسی منو از خودم زیاد
وقتایی که عصبی ام بغل من میای
گاهی وقتا که بد میشه رفتارم
هیچی نمیگی و  باز باهام کنار میای
شکر ازین که دارمت
شک نده به قلب ام هی
راضی ام همه برن و
تو باشی جا همه
ی رازیو کسی نمیدونه میگم بت
من عاشق نبودم تا روزی که دیدمت
«باتو ی اتاق با ی پنجره و ماه
کافیه تا رو دستای تو ببره خوابم
نمیدونی چه حسی بهت دارم
نیازت دارم مثه نفسی واسممم»
یجوری افتادم تو گیرو دار عشق تو
که وقت خوابت نمیخوام بهت  شب بخیر بگم
با تو کامل نیمه ماه آسمون
بیا توام واسه عشمون بجنگ
بمون برام نشون دادی که هست
عشق واقعی الان
به هر زبونی من
وقتشه بگم الان
دوستت دارم
به قد کل این روز و شبا
باتو ی اتاق با ی پنجره و ماه
کافیه تا رو دستای  تو ببره خوابم
نمیدونی چه حسی بهت دارم
نیازت دارم مثه نفسی واسممم»