عرشیا بند

می‌دونی بعضی وقتا
قشنگ ترین نوع خیانت اینه که
خودش رو بیخیال بشی و عاشق خدایی بشی
که آفریدتش
مثل من مثل تو
مثل قبل نمیشه این رابطه
جنگ روان با کلمات کارته
تقصیر منه که شدم درگیر احساس
نبین که میخندم
دردای من از پشت خنده هامم پیداس
اسیر چشمای مشکیتو
قلب آهنیتم
تو این هیچ وقت نخواستی بفهمی که خوشحالی تو
منو خوشحالم میکرد
کاش اصن نمیدیدمت
کاش نبودم اصن دچارت
با این که سمی برامو نزاشتی حال خوشی واسم
برگردم عقب انتخابت میکنم بازم دوباره
چقده بهونه کردی سر هم
کیو بغل میکنی بعد من
دور اسمت کشیدم خط قرمز
باید دیدن عکساتم دیگه بکنم قدغن
ی بند مینویسم که در بندتم تنت برام مثل آزادی میمونه
صدام بزن صدای تو برام مثل لالایی میمونه
شبا چقدر سنگینه پس چرا اصن صبح نمیشه
هنوز وقتی بارون میاد اسمتو می‌نویسم پشت شیشه
تو بودی ناجی من
ولی احساسمو کشتی بد
چت میزنم روی ویسات
نمیتونم پاشم من صبح ریلکس
تو شکوندی قلبمو
من زورم رسید به ظرفای خونه که توی دیوار باز شکست
ما کات کردیم اصن قهر نیستم که بخوایم بکنیم آشتی پس
عشق زیادی دلتو زد
منم از این به بعد مثل تو ام
هنوز عکس موی لختت
اون چشای خمار الکلت هست بک گراند تلفنم
نه می‌خوام فراموش بشی
نه می‌خوام یادت کنم
من مثل ی‌پازل بهم ریخته بودم که با تو کامل شدم
منو ببین !!!
نگاهتو انقدر ازم برنگردون
شبایی که کنارم نبودی سایم با من هم قدم بود
غربت فاصله کاری کرد بشیم ما صد قدم دور
ی بند مینویسم که در بندتم تنت برام مثل آزادی میمونه
صدام بزن صدای تو برام مثل لالایی میمونه
شبا چقدر سنگینه پس چرا اصن صبح نمیشه
هنوز وقتی بارون میاد اسمتو می‌نویسم پشت شیشه