مجید شعیب یه نفره

بین دل و عقلم سر خواستن تو دعواست
عشق تو تو قلبم مثل آتیش تو دریاست
بخوای بسوزونی همرو میتونی با یه نگاه درجا
دریارو نمیتونی که بسوزونی اخرشه اینجا

من اصلا نرفتنم بعد تو هیج جایی یه نفره
اخه بلیطم به قلبت بود یه سفره
به روی مام خندید این دنیا بالاخره ایستگاه اخره

بسکه پر از احساسم چشاتم همونه که میخواستم
نمیتونم که ازت دور وایسم
با تو همه چی شده جور واسم
هی میگی پات وایمیستم
زیاد وای نستا بشین پیشم
وقتی تو چشات همه غرق میشن
کاش جا بزاری چشاتو پیشم