بهروز بهراد خدا می دونه

چه آرامشی توی چشمانت
نمی دونم کی تو‌دنیاته
چه عطری زدی رو پیراهنت
خدا می دونه دلم باته

چه موج بلندی تو‌موهاته
چه زلف کمندی رو‌ دوشاته
چه خال قشنگی رو لبهاته
خدا می دونه دلم باته

دلم خون شده مثه رنگ لبات
چه اتیشی می سوزه توی نگات
دلم وقتی خیلی تنگه برات
سر رات میامو میشم چشم به رات


همیشه یه لبخند رو‌لباته
خوشا اون کسی که تو دنیاته
خدا می دونه دوست دارم
خدا می دونه دلم باته

تا وقتی بیایی دل دل بی قرار
تموم وجودم شده انتظار
به قربون آبی چشمات
که پنهونه تو شب زلفات

دلم خون شده مثه رنگ لبات
چه اتیشی می سوزه توی نگات
دلم وقتی خیلی تنگه برات
سر رات میامو میشم چشم به رات