حسام بهراد کاش

کاش باران بزند بر دل ویرانه ی من
کاش مهرت برود از دل دیوانه ی من
کاش اندوه تو آنقدر شیرین نبود
که قشنگ خانه کند در دل بی خانه ی من

هرگز کسی نداشت زیبایی تو را
چشمان آبیِ دریاییِ تو را
انقدر عاشقان دیوانه ی تواند
باور نمیکنم تنهایی تو را

ببین که دل خون تو را
مثال مجنون تو را
میخواهمت ای عشق تو در جان من
شکسته بال و پرم
بمان کمی در برم
شاید که پایان گیرد این حال پریشان من

هرگز کسی نداشت زیبایی تو را
چشمان آبیِ دریاییِ تو را
انقدر عاشقان دیوانه ی تواند
باور نمیکنم تنهایی تو را