حسن یوسف زاده تکیه گاه

هر شب واسه دل خودم اسمتو دوره می‌کنم
چرا نمی‌پرسی ازم بدون تو چه می‌کنم
اونقدر غریبم که نپرس اونقدر شکستم که نگو
اونقدر از این روزای بد دلگیر و خستم که نگو

چی دوست داری واست بگم که عشق و منعکس کنه
کی می‌تونه غیر خودت این همه دردو حس کنه
از آرزوهایی که مرد از دری که بی تو شکست
چی دوست داری واست بگم از این همه بغضی که هست

تو شرایط کی جای تو واسه من کاری کنه
بی تکیه‌گاهم کی به جات ازم طرفداری کنه
دلم گرفته کی جای تو منو دلداری بده
بی تو ببین چقدر عذاب یه جا سراغم اومده

چی دوست داری واست بگم که عشق و منعکس کنه
کی می‌تونه غیر خودت این همه دردو حس کنه
از آرزوهایی که مرد از دری که بی تو شکست
چی دوست داری واست بگم از این همه بغضی که هست