محمد ایمان فر یادت نیست

یه نفر با رفتنت مُرد،
یه نفر که هِی بد آورد
دلی که توو آسمون بود،
یهو بی تو ب زمین خورد
می‌تونستم جون بگیرم،
کاش می‌ذاشتی که نمیرم
تو می‌خواستی می‌تونستم،
همه دنیا رو بگیرم
یادت نیست، من سرگردونو
یادت نیست، این روزا بارونو
یادت نیست، دستای لرزونو
یادت نیست، که از اینجا رفتی
از پیشم، تک و تنها رفتی
می‌بینی، تا کجاها رفتی
بی هوا، بی صدا، یه نگا نکردی رفتی
گفتی برمی‌گردی رفتی
کاش بگی واسه چی رفتی
این بده، این همه، عاشقت هستم و نیستی
به تو دل بستم و نیستی
یخ زده دستم و نیستی