فرزاد فرزین شوخی و شراره

نگو که حالت بده من خوب می دونم، من خودم زخماتو مرهم می زنم
هر ساعت هر دقه بهت زنگ می زنم، اونی که با جون و دلش کنارته منم
مثه کوه پشتتم غمات با من، می خوام بدونم که می مونی تو فقط با من
مثه همیشه من گیرتم درگیرتم فقط بمون با من
( وسطِ سینمه جات، خودم مراقبتم
دوس دارم ناز کنی نازتو بکشم، گلِ قرمزِ من
جای غم رو لبات خنده می کارم برات گلِ قرمزِ من )
می دونی چقد واسه دیدنِ تو بی طاقتم
نمی تونم تحمل کنم دوریتو یه ساعتم بگو
توام مثه من دوست داشتنتو بهم بگو بگو
مدلِ عشقم به تو با بقیه فرق داره یه دنیا حرف داره، حسم به تو ته نداره
جز تو کسی نمی تونست اینجوری دلمو به دست بیاره