مجید خدامی میزاره میره

میزاره میره اون دلش یه جای دیگس
آخر کم آوردن کشید از رابطه دست
اصرار اون بود که بمونیم پای هم تا آخرش
ثابت شه حسش میپره همین روزا از سرش
………………….
من نخواستم که بمونه
چون نگاش رو دیگرون بود
حس میکردم که همیشه
پیش من دل ناگرونم بود
سرد بود هرچند با من
با همه گرمی گرفت زود
اولش دلواپسی داشت
آخرش دنباله کم بود
……………..
اون که با یکی نشسته
منم با قلب شکسته
مثل من باش مهربون؟
پای اخلاق هاش میمونه؟
با غمش دیوونه میشه؟
میمونه پیشش همیشه؟
حس کمبودی نداره ؟
یا بازم بهونه داره؟
قلب خستم و گرفتم
دیگه دنبالش نرفتم
با گله از من جدا شد
اما انگاری رها شد
این به نفع هردومونه
قلب اون با دیگرونه
هرچی داشتم و گذاشتم
آخرش چی شد شکستم