محمد فتحی شهر وحشی

من دارم می ترکَم داخلِ این شهر
بد جور به کُشتنِ مایله این شهر
ما که از عاشق ترینِ عاشقا بودیم
پس چرا از ما اینقد غافله این شهر
آخ دلم مُنفجر شد توو این شهرِ بَد
بینِ ما انداخته فاصله این شهر
رویاهامونو کُشت، پروازامونو کُشت
آوازامونو کُشت قاتله این شهر
کاش این شهرِ وحشی یه دریا داشت
پُر بود از گوش ماهی ساحلِ این شهر
دردامونو می کردیم غَرق توو دریا
غروبا با یه یارِ خوشگلِ این شهر
پا شو بریم اینجا دیگه جای ما نیست
کلا از بیخ و بُن باطله این شهر