بهنام آریان افتاد از چشام

تا اومدم بهش عادت کردم
خیالشو از خودم راحت کردم
شدم دردش اون شد دردم
وقتی خواست بره زودتر رفتم
چشامو رو خودمو اون بستم
تو غرور بیشتر از اون هفت خطم
دست به یکی کرد با دشمنان
همیشه ی خدا منم دست تنهام
ولی دیگه افتاد از چشام۲
تیم شده که منو بزنه زمین
منکه گناهم عشق بوده همین
دیگه راجبش چیزی بهم نگین
میگفت تا هستی هستم پات
میگفت مثل خودت خاطرخاتم
نمی‌گفت بدجوری گیر نگاتم
ببین اثیر دام چشاتم
میگفت منو همینجوری میخواد
اما هی منو ریز تغییر میداد
دوست داشت ولی نه خیلی زیاد
پشت پا زد این روزا سرم بیاد