محمد علی انبیائی در سایه سار مهر تو

دل در هوای کوی تو ، هر گوشه ای پر می زند.                                                 
هر غنچه را می بوید و هر خانه را سر می زند.                                         
چون مرغ  در کنج قفس ، زار  و پریش و مضطرب.                                       
در آرزوی دیدنت ،  سر را به هر در می زند.                                                                           
در کوچه های بی کسی ، من مانده و دلواپسی.                                          
با صد هزاران خاطره ، نقشی به دفتر می زند.                                               
ای یادگار خلوتم ، در سایه سار مهر تو .     
آرام می گیرد دل  دیوانه تا پر می زند.  
ای نو گل خندان من ، دریاب حال زار من  .                                           
درد فراقت بی امان ، بر سینه خنجر می زند.