محمودرضا اشرفی قدیما

ورس اول
یادمه که اون دورا اون قدیما خونه ها کاهگلی بود
شهری بود و روستایی بود عشقی بود و صفایی بود
روستایی رو زمینش وفا می کاشت عاقبت و بقا می کاشت
برفی بود و بارونی بود برکت و نعمتی بود
کراس
دنیامون حالا قشنگ مدرن شده
دلا هم فرسنگ ها از هم دور شده
این همه دروغ و ترفند و ریا بازار نداشت
دوستی و عشقای قلابی خریداری نداشت
ورس دوم
قصه های پدربزرگ مادر بزرگ چه خوب و دوست داشتنی بود
دروهمی و کرسی بود تخمه بود و آجیلی بود
مردما قانع و بی ریا بودن زندگیا ساده بودن
مهری بود و وفایی بود زمستونم بهاری بود
کراس
دنیامون حالا قشنگ مدرن شده
دلا هم فرسنگ ها از هم دور شده
این همه دروغ و ترفند و ریا بازار نداشت
دوستی و عشقای قلابی خریداری نداشت
ورس سوم
گرمای کرسیامون زمستونو گرمش می کرد
گرمای تابستونم یه بادبزن حلش می کرد
هیزم و تنوری بود بوی نون گندمی بود
خبری از دودای کثیف و ماشینی نبود
ورس سوم
دوستی و دلبری عاشقی اینجوری نبود
عاشقا خجالتی و پاکت و نامه هایی بود
شوری و بود صفایی بود عشقی و همدلی بود
دلشوره و صفایی بود یاری بود همرهی بود
کراس
دنیامون حالا قشنگ مدرن شده
دلا هم فرسنگ ها از هم دور شده
این همه دروغ و ترفند و ریا بازار نداشت
دوستی و عشقای قلابی خریداری نداشت