سجاد نصرتی ای عشق

من در هوایت بیقرارم روزو شب
عشق تورا من میستایم تا ابد
دلبسته ی آن قامت رعنا شدم
دلداده ی آن سیرت زیبا شدم
تا خواب من معنا شود
راحت جانی نماند
تا جام به ساقی برسد
باده ی نابی نماند
این عشق همان است
همان است،همان است
ای عشق مرا دگر نکن رها
ای عشق بیا به خلوت شبام
ای عشق مرا دگر چنین نیازار
دنیا مرا به شانه اش رسان
دنیا مرا به کوی او رسان
دنیا مرا دگر چنین نیازار
تا کی فراغت را زدل پنهان کنم
تا کی غرورم را زدل پنهان کنم
ماندم به راحت میشمارم لحظه را
آخر بگو پس کی رسانی نامه را
تا عشق به جانان برسد
تاب وتوانی نماند
تا بار به منزل برسد
طاقت وجانی نماند
این عشق همان است
همان است،همان است
ای عشق مرا