مهیار پسندیده بدرقه

من که بد بودم واست کاش اون که جای من میاد تو زندگیت واسه ی تو خوب باشه

همین که عاشقش شدی یه دفعه جا نزنه تنهات نذاره تو رو از هم نپاشه

اون که به جای من میاد تا کجا باید برات خاطره بسازه تا اون همه خاطره رو از توی ذهنت پاک کنه

دستتو بگیره و روی ردپای من کنار تو اون تا کی باید قدم بزنه تا بتونه یادمو تو قلب و دل تو خاک کنه

اشک چشام بدرقه ی وجود تو می ریزه پشت پای تو
برو و دلواپس نباش کسی نمیاد جای تو
نگران و دلواپسم فقط واسه فردای تو

بعد تو چی سرم میاد اصلا مهم نیستش برات میری و نمیرسی به داد من

برو ولی من میدونم تو از همه خسته میشی یه روزی تنها میشی و آخرش بازم میفتی یاد من

اگه بعد من یه روز دیدی که پشت هم داری بد میاری امروزو به یادت بیار

هر چی با هر کی کنی به خودت یه روزی برمیگرده و میچرخه چرخ روزگار

اشک چشام بدرقه ی وجود تو می ریزه پشت پای تو
برو و دلواپس نباش کسی نمیاد جای تو
نگران و دلواپسم فقط واسه فردای تو