روحان گندمی ساده باور

چه روزایی سر کردیم، چه زود باور
بودیم تو که رد کردی، منو آخر
تو این دنیای دیوونه، کی میدونه
چرا هیشکی مثل حرفاش نمیمونه
زندگی یه روح بیماره، مسیر بی سر و ته
تورو تنها میزاره
جوری من میرمو از زندگی سیرم
چه ساده باور بودم، ولی الان پیرم
میرم، آره من میرمو و از زندگی سیرم
با دلواپسی هایی که توش گیرمو
چه قلبا شکست تا آدم از اول شدم آخر
این آدم نکرد باور که میریم ازین عالم
میزنن بالو و پرت میشکننو
حال و روز خوبتو یه پشت پا میزننو
حالا من می خوام که تو تنهاییام نباشمو
حرفاشونو پست سر میزارمو میگذرمو
جوری من میرمو از زندگی سیرم
چه ساده باور بودم، ولی الان پیرم
میرم، آره من میرمو و از زندگی سیرم
با دلواپسی هایی که توش گیرمو
جوری من میرمو از زندگی سیرم
چه ساده باور بودم، ولی الان پیرم
میرم، آره من میرمو و از زندگی سیرم
با دلواپسی هایی که توش گیرمو
میرم، آره من میرمو و از زندگی سیرم
با درد و دل هایی که یه عمره توش گیرم
میرم، آره من میرمو و از زندگی سیرم
با درد و دل هایی که یه عمره توش گیرم …