هاشم موسی پور کوچه باغا

م نم بارون و هوای تازه
آدم دلش حالی به حالی می شه
کافیه خیره شی به شاخه ی سیب
دستای تو وقتی که خالی می شه

از تو دلت غصه رو بیرون بریز
تا زندگی به روی تو بخنده
نمی تونی آسمونو حس کنی
تا وقتی که خودت نشی پرنده
....

بیا نفس بکش تو کوچه باغا
که با خودش عطر بهشتو داره
چی بهتر از محبته تو دنیا
عشقه که تو دلا اثر می ذاره


بیرون بیا تا برسی به فردا
آدم نمی شینه تو چاردیواری
می تونی سرنوشت تو بسازی
وقتی که سختیارو جا می ذاری

غصه نخور اگه یه بار افتادی
شکسته که آدمارو می سازه
بهتره به خدا توکل کنی
دری که رو بنده همیشه بازه

بیا نفس بکش تو کوچه باغا
که با خودش عطر بهشتو داره
چی بهتر از محبته تو دنیا
عشقه که تو دلا اثر می ذاره