بهزاد پارسایی درد

این همه درد تو دل من که هیچی تو دریا جا نمیشد
این گره کور با دنون که هیچی با هیچی وا نمیشد
این همه ترسم از نبودنت چرا یهو واقعی شد
دور و ورم پر شد از یه عالمه راه بیخود
“حالم و بد کردی موندم با بد دردی
یکی هم نیست که بهم بگه تو دنبال چی میگردی
حالم و بد کردی موندم با بد دردی
یکی هم نیست که بهم بگه تو دنبال چی میگردی
یکی هم نیست که بهم بگه تو دنبال چی میگردی”
این همه حال بدُ کجا ببارم
دردام و کجای این دلم بزارم
داغونه دیگه این دلِ تیکه پارم
تموم کارم
این همه حال بدُ کجا ببارم
دردام و کجای این دلم بزارم
داغونه دیگه این دلِ تیکه پارم
تموم کارم
“حالم و بد کردی موندم با بد دردی
یکی هم نیست که بهم بگه تو دنبال چی میگردی
حالم و بد کردی موندم با بد دردی
یکی هم نیست که بهم بگه تو دنبال چی میگردی
یکی هم نیست که بهم بگه تو دنبال چی میگردی”