داوید فانوس

تو میروی و من بعد تو درمانی ندارم
در آسمان قلب من تو بودی تک ستارام
بیا بدون تو غصه من هزار هزار است
کجایی نور من امید من در شب تار است

فانوس شب‌های من تو رفتی و این حال من شد
بعد تو هرجا که رفتم گره به این کار من خورد

تو را به عشق ما قسم بیا که بی‌تابم
نه نمی‌دانی که شب‌ها بی تو بی‌خوابم
هر کجای شهر می‌گردم تو آنجایی
نه نمیری از سرم حیف که نمی آیی

فانوس شب‌های من تو رفتی و این حال من شد
بعد تو هرجا که رفتم گره به این کار من خورد