سهیل ماسان رفت

قول داده بودم آفتاب شه
دریا رو می برم از توی خونه
گفت اگه دلو به دریا بزنیم
قول می ده ابرا رو بسوزونه

چند روزو هم سفر بود باهام
نبین آرومه،که شر بود باهام
حسم این بود،باهام هم ریشست
نگو توو جِلد تبر بود باهام

بالمو برید و از دستم رفت
دید از زخم دلم خستم، رفت!
خواستم ببینه آزادیشو
اشتباهی دل بهش بستم، رفت

فکر می کرد به این که چی غمه
فکر می کردم این دیگه سلیقمه
اون که اولش با دنیا فرق داشت
مثل تو حالا فقط رَفیقمه

مثل تو حالا فقط رفیقمه
اون که فکر می کردم سلیقمه!