علی خدیش گلرو

باغی که گلش تو باشه و
عطرتو قاطی هواشه و
من همه فکروذکرم شاخ وبرگ و ساقهاشه و
بایدم هی مراقبت شم
چون دنیا با حسودیاشه و
باغبون چهارچشمی نمیزاره
درباغ رو هرکسی وا شه و


گلی تویی همه دیدنگام
تورو خودخدا چیده برام
گلی شدی روح و تنم
تاج عشقته روی سرم
گلی گشتم دورسرت
طوری هستم دوروورت
که بخندی نباشه اصلا غمت
من هرلحظه شب و روز پشتتم هی


عشقت ریخت تو خون و رگم
چجوری بتو اخه اینو نگم
که اون که شده دیونه ی تو
واقعنی از ته دلم منم
گلرو پرو مواظبم که پژمرده نشه خوشگلیات
هرچیم بشه موردی نیست
مهم اینه من ازت خوشم میاد