مهدی بیات شاهرگ

دوست داشتنم که از حد گذشت تو خیال بد کردی
کج خیال تو عشق نمیفهمی دل نداده بودی که دل کندی

کارتو کردی قالمو کندی اومدی یه مدت سرگرم باسی تو نداشتی ارزش دلتنگی
امان از خوبی بیش از حد چی از آب دراومد آخر سر

من هیچوقت بدشو نخواستم وای رفت و دشمن شادم کرد
اون منو رسوند به صفر از صد به زندگیم رنگ ماتم زد

ماه بودی توو قلب تاریکم یه مدت کوتاه بودی پیشم به مرگ گرفتیم که به تب راضی شم
تورو با کل قلبم میخواستم؛ تورو با وجود زخمم میخواستم واسه تو که منو گردن نمیگیری من شاهرگ گردن میذاشتم

تنگ میشه دلت تنگ میشه دلم
خیلی حرفا موند که وقت نشد بگم

بعد تو تنهاییام توو چشم تره؛ کی اینجوری میتونست منو بشکنه

فهمیدم هر کی هر چی میگه برعکسشه همه وانمود میکنن فقط

یکی نیست بگه آخه این رسمشه

ماه بودی توو قلب تاریک یه مدت کوتاه بودی پیشم به مرگ گرفتیم که به تب راضیشم

تورو با کل قلبم میخواستم تورو با وجود زخمم میخواستم؛ واسه تو که منو گردن نمیگیری من شاهرگ گردن میذاشتم