مهدی فروغی عشق مودی

تو دل منو به گِل نشوندی
منو چی تهش از این عشق مودی
یه ماه بد ، یه روز فرشته بودی
یه شب آروم ، یه شب دل شکوندی
یه قصه بودی
یه حس روتین
کاش هیچوقت نمیکردی صدام
به اسم کوچیک
نداره توجیه
که سم بود بیبی ترکیب ما

میشد تا یه جایی صبر کرد
دیرشد نگو دیگه برگردیم
تو هنوزم همونی
پیر شد دلم تو جوونی

تو که بدتری از من
پریشون و ول ، تو گوشی از دم
واسه تو مهم نبودم اصلا
رد نمیشد که ، ناز تو از در!
چیشده رفتن همه از دورت؟
چقده خستن اون چشای خوشگل
گفتم این جنگل پره از گرگه
دیدی آخر سر با چشم خودت!