صادق معین هوای این دل

ببین مرا چه بی بهانه به انتظار تو نشستم سکوت یک صدای خستم شبیه قایقی شکستم
ببین غمت در این ترانه چه کرده با هوای این دل
هزار تکه ام چه حاصل شبیه تکه های پازل

باور کن بی عشق شبیه درد بی پایانم
بی مهرت ای عشق گلی نمانده در گلدانم
چون زخمی کاری چه خوش نشسته ای بر جانم


باور کن بی تو شبیه دره ای تاریکم
همچون کوهی و به دیدگان تو کوچیکم
از من دوری و به ماجرای تو نزدیکم


بیا که غم نشسته در وجودم
چرا تو خط کشیدی بر وجودم
مگر تمام هستی ات نبودم
مگر به پای تو فقط نبودم غم تو ز من نرفت